Wojenny 2005

„Na put kući, u tudjinu” („Do domu, w obce”) – tytuł w serbsko-chorwackim, czy jak jest dziś przyjęte serbskim, chorwackim lub bośniackim najlepiej obrazuje „krajobraz po bitwie”, czyli realia Bośni i Hercegowiny po wojnie domowej w byłej Jugosławii i czystkach etnicznych, które towarzyszyły działaniom wojennym. Młoda reżyserka Sabina Varjača, dziś mieszkanka Nowego Jorku, wraca do rodzinnej Bania Luki, miasta które wojna zmieniła nie do poznania. Film jest autentyczną opowieścią o rodzinie repatriantów, na oczach której podczas wojennej zawieruchy chwytano, maltretowano i mordowano niewinnych mieszkańców Bania Luki.

Druga wojna światowa, 1943 rok. Major Seminym, szef wywiadu jednego z oddziałów partyzanckich w Zachodniej Białorusi otrzymuje informację o rozmieszczeniu przez przeciwników, na kontrolowanym przez nich terytorium, broni chemicznej. By zorientować się w sytuacji, centrala organizuje specjalną grupę, na czele z agentem Głównego Zarządu Wywiadu, Lidą Eizenszmitte (Agnese Zeltina), specjalnie sprowadzoną ze stalinowskiego obozu...