Filmy lata 70., homoseksualizm, policja

Jay i Cichy Bob w końcu doczekali się filmu, w którym są głównymi bohaterami. Wcześniej byli epizodycznie w filmach Kevina Smitha - Sprzedawcy, Szczury z supermarketu, W pogoni za Amy, Dogma oraz Sprzedawcy II. Jay ciągle gada, przeklinając, przede wszystkim o seksie, a Cichy Bob śmieszy właśnie tym, że nic nie mówi, tylko robi super miny i gesty. Odezwie się tylko gdy musi. Są oni dilerami narkotyków, stojącymi przed sklepem znanym ze Sprzedawców. Gdy dowiedzieli się, że ludzie źle mówią o filmie o nich, który na dodatek jest kręcony bez ich wiedzy, postanawiają pojechać do Hollywood, żeby wszystko naprawić. Dzięki temu mamy do czynienia ze świetnym filmem, w którym Jay i Cichy Bob przeżywają niewiarygodne przygody.

W 1977 roku Harvey Milk został wybrany na radnego w San Francisco i stał się pierwszym w historii przyznającym się otwarcie do homoseksualizmu mężczyzną wybranym do znaczącej instytucji publicznej w Ameryce. Jego zwycięstwo było nie tylko sukcesem w walce o prawa gejów, wpłynął na zmianę wielu aspektów życia politycznego. Docierając do wszystkich - od starszych obywateli po działaczy związkowych - Harvey Milk zmienił sposób pojmowania walki o prawa człowieka i przed przedwczesną śmiercią w 1978 roku stał się bohaterem dla wszystkich Amerykanów.

Josey Aimes (Charlize Theron) chciała mieć tylko stałą i pewną pracę pozwalającą na codzienne utrzymanie siebie i dwójki dzieci. Za namową swojej koleżanki Glorii (Frances McDormand) podejmuje pracę w kopalni żelaza w Minnesocie. Josey jest przygotowana na ciężką, ale dobrze płatną pracę, ale to, co spotyka ją w kopalni przechodzi jej najśmielsze oczekiwania. Prześladowana i molestowana przez stanowiących zdecydowaną większość w tej branży mężczyzn, postanawia walczyć o swoje prawa. Jej działania spotykają się jednak ze sprzeciwem lokalnego społeczeństwa.

Jest rok 1975. Göran i jego przyjaciele decydują się na eksperyment - postanawiają żyć razem pod jednym dachem. Dni upływają im na medytacji, rozmowach, piciu wina i uprawianiu wolnej miłości. Pewnego dnia do komuny przybywa siostra Görana. Zmęczona swoim małżeństwem, chce ułożyć sobie życie od nowa. Jednak życie w komunie, ze swobodnym stosunkiem do seksu, palenia trawki, jest bardzo różne od tego, do jakiego przywykła. Jej niespodziewane pojawienie się, powoduje zamęt wśród mieszkańców wspólnoty, odsłaniając ich skrywane dotąd fantazje i pragnienia.

Mordercze lato opowiada o grupie mężczyzn z nowojorskiej dzielnicy - Bronxu, którzy na własną rekę starają się znaleźć Syna Sama, seryjnego mordercy. Są to mieszkańcy białej części Bronxu, Włosi z pochodzenia - twardzi, uparci, o niewzruszonych zasadach. Wśród z nich znajduje się czwórka przyjaciół, młodych ludzi, którzy szukają szczęścia w życiu. Czwórka przyjaciół powoli zaczyna poddawać się psychozie, jaka zapanowała na Bronxie. Szukanie Syna Sama nie ma nic wspólnego nawet z amatorskim śledztwem i przypomina polowanie na czarownice. Tak naprawdę wszyscy załatwiają swoje własne porachunki, dając upust zadawnionym niechęciom i brakowi tolerancji. Kolesie z sąsiedztwa próbują przekonać Vinniego, że Syn Sama to Ritchie. Przedstawiają mu różne "dowody". Przyjaźń zaczyna przeradzać się we wrogość, zaufanie zmienia się w strach.

Oparta na faktach historia amerykańskiego turysty aresztowanego za przemyt haszyszu. Przez 4 lata znosi nieludzkie traktowanie w tureckim więzieniu. Przed końcem wyroku ponownie staje przed sądem, który skazuje go na 30 lat. Tylko dzięki hartowi ducha i wsparciu współwięźnia udaje mu się przetrwać i zdobyć się na odwagę, by złapać tzw. "midnight express" (slang. "ucieczka").

Mocna opowieść, oparta na faktach, o miłości, akceptacji i rodzinie, osadzona w latach 70-tych. Kiedy nastolatek z zespołem Downa (Isaac Leyva) zostaje porzucony przez swoją matkę, homoseksualna para (Alan Cumming oraz Garret Dillahunt) przygarnia go i staje się dla niego kochającą rodziną, jakiej nigdy nie posiadał. Niestety, w momencie, gdy ich niekonwencjonalny układ zostaje odkryty przez urzędników socjalnych, mężczyźni są zmuszeni do walki ze stronniczym systemem prawnym, by uratować rodzinę. Główny wątek filmu to batalia rozgrywająca się na sali sądowej. Po jednej stronie jest system amerykańskiej opieki społecznej broniący konserwatywnych zasad pod pozorem dobra dziecka. Po drugiej para wrażliwych opiekunów, którzy niczym nieumęczony Don Kichot, do ostatnich sił, walczą o chłopca. Lada dzień wszystko się okaże…

Film śledzi ostatnie godziny życia poety i reżysera Pier Paolo Pasoliniego. Poeta zginął pewnej nocy w 1975 roku na plaży w Ostii, niedaleko Rzymu. Aresztowano chłopca, Pino Pelosiego, który został oskarżony o morderstwo. Policja i sędziowie twierdzą, że Pelosi jest jedynym zabójcą Pasoliniego, ale rany na ciele poety są zbyt poważne i głębokie. Następnie wezwani są do złożenia świadectwa o śmierci poety, jego siostry i matki, zniszczonych przez smutek. W trakcie całego procesu film bada osobowość Pasoliniego i jego dzieł, wyjaśniając, co ludzie myślą o nim we Włoszech. Według niektórych Włochów Pasolini był prowokującym człowiekiem i zasłużył na swój los, będąc komunistą i homoseksualistą. Jego przyjaciele i intelektualiści pamiętają go jako bardzo dobrego i rozsądnego człowieka, który chciał jedynie walczyć z neo-faszyzmem i okrutną, sekciarską mentalnością społeczeństwa klasy średniej.

Zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami, które miały miejsce w Australii w 1978 roku, film opowiada o grupie aktywistów z Sydney, którzy opowiedzieli się za dekryminalizacją homoseksualizmu, organizując i uczestnicząc w pierwszym Sydney Mardi Gras dla gejów i lesbijek.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.